Curt Bauer - pasjonująca historia niemieckiej tkalni
2020-02-26
Pasmo górskie Rudawy w południowo- wschodnich Niemczech, pięknie położona niewielka miejscowość Aue - to właśnie tam powstał zakład włókienniczy, który w 1882 roku kupił berliński przedsiębiorca Samuel Wolle. W zarządzanie nowo pozyskanym przedsiębiorstwem zaangażował lokalnego Alwina Bauera, z którego pomocą rozpoczął produkcję pościeli, bielizny stołowej, zasłon oraz ręczników wykonanych z bawełny. Wolle wykorzystując swoje kontakty szybko rozpoczął dystrybucję owoców pracy swego zakładu, co przyczyniło się do zyskania rozgłosu i szybkiego rozwoju przedsiębiorstwa.
Produkcja znacznie wzrosła po zakupie nowych maszyn oraz zatrudnieniu nowych pracowników. W 1915 roku biznesmen kupił kolejny zakład, tym razem w Eibau oddalonym o niecałe 200 km od Aue. Zaraz po tym przeprowadził się tam Alwin Bauer. W niedługim czasie jego syn – Curt stał się współwłaścicielem, a później po śmierci Samuela Wolle samodzielnym właścicielem dobrze prosperującej firmy.
Początki
Pasmo górskie Rudawy w południowo-wschodnich Niemczech, pięknie położona niewielka miejscowość Aue - to właśnie tam powstał zakład włókienniczy, który w 1882 roku kupił berliński przedsiębiorca Samuel Wolle. W zarządzanie nowo pozyskanym przedsiębiorstwem zaangażował lokalnego Alwina Bauera, z którego pomocą rozpoczął produkcję pościeli, bielizny stołowej, zasłon oraz ręczników wykonanych z bawełny. Wolle wykorzystując swoje kontakty szybko rozpoczął dystrybucję owoców pracy swego zakładu, co przyczyniło się do zyskania rozgłosu i szybkiego rozwoju przedsiębiorstwa. Produkcja znacznie wzrosła po zakupie nowych maszyn oraz zatrudnieniu nowych pracowników. W 1915 roku biznesmen kupił kolejny zakład, tym razem w Eibau oddalonym o niecałe 200 km od Aue. Zaraz po tym przeprowadził się tam Alwin Bauer. W niedługim czasie jego syn – Curt stał się współwłaścicielem, a później po śmierci Samuela Wolle samodzielnym właścicielem dobrze prosperującej firmy.
Komplet pościeli satynowej Curt Bauer Amelia
Rozwój zahamowany przez wojnę
Curt Bauer wzorem swojego poprzednika inwestował w rozwój przedsiębiorstwa i dbał o przyszłość i rozwój swoich pracowników. Wybudował nowe budynki produkcyjne i socjalne, wprowadził zakładowy system ubezpieczeń zdrowotnych i emerytalnych. Popularność marki stale rosła, rynek niemiecki powoli stawał się zbyt mały i firma szukała nowych kontaktów poza granicami kraju. W 1926 roku przedsiębiorstwo zmieniło nazwę na GmbH. Sam właściciel zamieszkał na terenie fabryki by móc lepiej zarządzać prowadzonymi w niej pracami. Pod naciskiem ówczesnych nazistowskich władz w latach 30. doszło do kolejnej zmiany nazwy firmy (poprzednia kojarzyła się z Żydem). Po wybuchu II wojny światowej budynki fabryki zostały zajęte na potrzeby armii, co wiązało się z całkowitym wstrzymaniem produkcji. Bauer rozpoczął protest przeciwko niewolniczym warunkom pracy w okupującej jego przedsiębiorstwo firmie zbrojeniowej. Niestety opór był daremny, zarzuty obróciły się przeciwko niemu. By uniknąć represji 30 sierpnia 1944 roku popełnił samobójstwo. Do końca wojny biznes prowadziła wdowa po Curcie Bauerze - Margarethe oraz dwaj synowie Alexander i Wolfgang. Po 1945 roku jedynie 7% maszyn było gotowych do pracy. Do 125 osób spadła również liczba pracowników (przed wojną było ich blisko 700).
Koc Curt Bauer CB1882 Plaid Taupe
Powojenna rzeczywistość
Po zakończeniu działań wojennych na tereny Saksonii wkroczyli żołnierze Związku Radzieckiego. Synowie Curta Bauera starali się odbudować dzieło swojego ojca, jednak okupant narzucił bardzo wysokie podatki, co znacząco utrudniało powrót wcześniejszego stanu. Utrudnień ze strony komunistów nie wytrzymał Wolfgang, który niebawem wyjechał do zachodniej części kraju pozostawiając tkalnię pod opieką matki i Aleksandra. W 1953 r. władza zatrzymała nawet na kilka tygodni Margareth i jej syna w związku ze strajkami, jednak w czerwcu opuścili oni areszt i wrócili do zarządzania tkalnią. W krótkim czasie udało się mu się kupić kilka nieruchomości, uruchomić kuchnię i wybudować firmowe przedszkole i centrum medyczne. Działalność młodego Bauera nie była jednak w pełni samodzielna, ponieważ swoje udziały w jego przedsiębiorstwie miło państwo. W 1972 roku firma została całkowicie znacjonalizowana i zmieniła nazwę na VEB Damastweberei Aue. Mimo iż nadal cieszyła się dużą rozpoznawalnością rozwój przedsiębiorstwa praktycznie się zatrzymał. Nie szukano nowych sposobów produkcji, ustały wszelkie inwestycje przez co po latach w zakładzie dominowała przestarzała i zużyta technologia. Pod koniec lat osiemdziesiątych w zakładzie pracowało blisko 700 osób.
Komplet pościeli satynowej Curt Bauer Sola Rusty Blue
Curt Bauer w nowych rękach
Na początku nowego dziesięciolecia dużo starszy już właściciel złożył wniosek o prywatyzację przedsiębiorstwa, które przekazał później swoim synom, którzy mieli prowadzić je w nowej rzeczywistości. Ponownie zmieniono nazwę na Curt Bauer GmbH. Nowi właściciele Michael i Gert wprowadzili firmę na nową ścieżkę rozwoju. Michael odpowiadał za marketing i sprzedaż, Gert za produkcję i technologię. Budowa nowych hal i maszyn szybko okazała się inwestycyjnym strzałem w dziesiątkę. Otworzyły się również nowe rynki, chętnych na produkty było z roku na rok coraz więcej. Rok 2002 okazał się bardzo pechowy dla zakładu w Aue. Późnym latem Saksonię nawiedziła powódź. Zniszczeniom uległy budynki, maszyny oraz gotowe produkty Curt Bauer. Zniszczenia oszacowano na ponad 9 mln euro. Część strat pomogły pokryć władze federalne i stanowe. Pomoc zaoferowali również zwykli ludzie. Kilka tygodni po kataklizmie, firmie udało się wznowić produkcję. W kolejnych latach firma podpisała wiele umów do dystrybutorami z całej Europy, co pozwoliło jej zaangażować się w ochronę środowiska i długoterminowo zabezpieczyć miejsca pracy w Aue.
Budynki tkalni Curt Bauer maj 2009 r.
Dzisiejsza produkcja
Curt Bauer to dziś przykład bardzo sprawnie działającego przedsiębiorstwa. Firma słynie z produkcji bielizny stołowej i pościeli żakardowych i adamaszkowych. Jej produkty możemy znaleźć w wielu europejskich restauracjach i hotelach. Szyje również odzież i tkaniny dla przemysłu motoryzacyjnego. Dwie trzecie produkcji jest eksportowana do krajów takich USA Rosja czy Chiny. Produkcja w Curt Bauer tak jak wcześniej wspominaliśmy jest prowadzona w sposób ekologiczny, za co produkowane w niej towaru oznaczone są etykietą Öko-Tex-Standard 100. W latach 2003 i 2004 markę odznaczono kilkoma lokalnymi i amerykańskimi nagrodami potwierdzającymi oferowaną wysoką jakość. W 2009 roku firma otrzymała odznakę honorową Fundacji Oskar Patzelt.